آموزه های دینی
تواضع و فروتنی در گفتار و رفتار
بندگان خدای رحمان، کسانی اند که بر زمین بی تکبّر راه روند، و هرگاه جاهلان آنان را طرف خطاب قرار دهند(و سخنان نابخردانه گویند) با ملایمت و مسالمت پاسخ دهند سیمای بندگان خاص در قرآن، تواضع در گفتار و رفتار خدای رحمان، کسانی اند که
بر زمین بی تکبّر راه روند، و هرگاه جاهلان آنان را طرف خطاب قرار دهند (و سخنان نابخردانه گویند) با ملایمت و مسالمت پاسخ دهند.
تفسیر آیه
«هَوْن »، هم به معنای تواضع و مدارا و نرمخویی است و هم به معنای آرامش و وقار. امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از «یمْشُونَ عَلَی اْلأَرْضِ هَوْناً» زندگی کردن بر اساس فطرت و طبیعتی است که خداوند آفریده است. یعنی بندگان خدا، خود را به تکلّف و رنج و تعب نمی اندازند. [2] مراد از «سلام » در این آیه، سلامِ وداع با یاوه گویان و برخورد مسالمت آمیز با آنان است. چنان که در باره حضرت ابراهیم علیه السلام می خوانیم: همین که عمویش او را طرد کرد و گفت: از من دور شو، ابراهیم گفت: «سَلامٌ عَلَیک سَأَسْتَغْفِرُ لَک»؛ [3] خداحافظ، به زودی برای تو از پیشگاه خداوند طلب آمرزش خواهم کرد. «بیتوته » به معنای شب زنده داری است، خواه تمام شب یا نیمی از شب یا بخشی از آن. در ایام حج، زائران و حاجیان در شب یازدهم و دوازدهم ذی الحجه در سرزمین منا بیتوته می کنند. علی علیه السلام در وصف پارسایان می فرماید: «أَمَّا اللّیلُ فَصافّونَ أَقدامَهُم؛ آنان شب ها در حال قیام و شب زنده داری اند،(آنان عابدان شب، و شیران روزند). »[4]
پیام ها و نکته ها
1- بالاترین مدال افتخار برای انسان، مدال بندگی خداست: «عباد الرّحمن»؛
2- رفتار هر کس، نشان دهنده شخصیت اوست: «عباد الرّحمن...یمشون علی الارض هونا»؛
3- اسلام، دین جامعی است که حتّی برای چگونه راه رفتن برنامه دارد: «یمشون علی الارض هونا»؛
4- تواضع، ثمره بندگی خدا و نخستین نشانه آن است: «یمشون...هوناً»؛
5-سرچشمه مدارا و نرم خویی بندگان خدا، ایمان است، نه ترس و ضعف آنان: «عباد الرحمن الّذین یمشون...»؛
6-تواضع نسبت به همه مردم؛ زن یا مرد، کوچک یا بزرگ، دانا یا نادان لازم است: «یمشون...هونا...قالوا سلاما»؛
7-تواضع باید هم در رفتار باشد: «یمشون...هونا»، هم در گفتار: «قالوا سلاما»؛
8-با نادانان و فرومایگان مجادله و مقابله نکنیم: «اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما». آنان سخنی در شأن خود می گویند، ولی ما سخنی عالمانه و کریمانه بگوییم؛
9-بهترین وقت برای عبادت، هنگام شب است و میان شب و نماز و مناجات، رابطه محکمی است: «یبیتُون لربّهم». فضای آرام، دور از ریا و با تمرکز فکر، از برکات شب است؛
10-شب زنده داری و استمرار و تداوم عبادت، نشانه بندگان خاصّ خداوند است: «یبیتون» (فعل مضارع، نشانه استمرار است)؛
11-آنچه به عبادت ارزش می دهد، اخلاص در عمل است: «لربّهم»؛
12-نماز بهترین شیوه نیایش و پرستش است(سجده و قیام در کنار هم، کنایه از اقامه نماز است): «سجّداً و قیاماً».
پی نوشت ها
[1] فرقان/ 63-64.
[2] طبرسى، تفسیر مجمع البیان، ج 7، ص 279.
[3] مریم، آیه 46 و 47.
[4] نهجالبلاغه، خطبه 193