جایگاه زنان در میان یاران امام زمان(ع)
.یکی از مباحث پر سر و صدا که معرکة آراء و مورد تضارب افکار واقع شده و در طرف نفی و اثبات، طرفدارانی با طرز تفکر خاصّ دارد موضوع ورود بانوان در اجتماع و قرار گرفتن در کنار مردان و حضور آنان در کارهای بزرگ اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و مدیریتی است. کسانی در این مصاف و معرکه نظر اثباتی دارند و روی آن پافشاری می کنند که اکثراً و اقلاً غربی ها هستند و بعد طیفی از شرقی ها و گروه هایی از مردم غرب زده از کشورهای اسلامی.
شایان ذکر است که غربی¬ها چون اکثراً نزدیک به نوع، تعهدات شرعی و الهی ندارند و فرهنگ خاص به خود را دارند که مع¬الاسف بسیار فرهنگ منحطّی است زیرا نظر آنان دربارة زن و مرد آزادی مطلق و بی¬قید و شرط است که در حقیقت، آزادی حیوانی به شمار می¬رود، از این¬رو اکنون مخاطب و مورد توجه گفتار و نوشتار ما آنها نیستند.
چنانکه غرب¬زدگان خودباخته نیز اکنون مورد نظر در این مقاله نمی¬باشند که با آنها باید از دریچه دیگر سخن گفت یعنی از رهگذر نیاز آدمی به استقلال در فکر و اندیشه و اینکه فائزه و شاخصة انسان، استقلال فکری اوست و شایسته نیست انسانی که خداوند عقل و خرد مناسب، به او عطا فرموده، چشم بسته دنباله¬رو دیگران باشد چنانکه مولایمان امام اهل تقوی و یقین امیرالمؤمنین علی(ع) فرموده: «لا تکن عبد غیرک و قد جعلک الله حرّا» 1
(بندة غیر خودت نباش در حالی که خداوند تو را حرّ و آزاد آفریده است.)
آری اطاعت و دنباله¬روی دیگران شایستة یک انسان خردمند و آزاده و فهیم نیست مگر اینکه اطاعت و پیروی او از یک مقام برجسته و متصل به ذات لایزال الهی باشد که همان انبیای عظام آسمانی و اولیای پروردگارند.
در این میان گروه سومی داریم که طرفدار ورود بانوان در همة کارها و مشاغل سیاسی و اجتماعی و غیر آن هستند و با صبغة دینی وارد می¬شوند و احیاناً به بعضی از روایات و یا به گوشه¬هایی از تاریخ تمسّک کرده و استدلال می¬کنند و بیشتر نظر ما در این مقام آنانند و بعداً وجوه استدلال آنها را ذکر کرده و بررسی می¬کنیم.
