زنـان در دفـاع مقـدس, به روایت
امام خمینی
دیرگاهى است که آتـش جنگ خفته و
آرامش رخوت آورش پنجه در جان ما مى افکند. در خلوت هر شب مى شنویـم صداى دردآلـود
مادرى تنها را. بى شک نور ستاره از اشکهاى فرزند
شهید نشانى دارد در ایـن شبهاى تار. شاهدان رزم شهیدان گفتنیها دارند از آن
عزیزان, گرچه ایـن رزم بـى وجـود آنـان ره بـدینجـا نمـى بـرد.
آنچه که تـاکنـون از تصـویـر زنان در ایـن رزم نشـان داده شـده سایه
هاى مبهمى است از حضـور پرقدرت آنها, در حالى که به استناد پیام امام خمینى نیمى
از بار جنگ را بر دوشهاى خـود مى کشیدند و کمتر نامى از آنان برده مى شد.
آنان که جـان بـر کف از تیغ نـابکـاران وابسته داخلـى کـومله و
دمـوکرات نهراسیدند و در برابر هجـوم جانیان خارجـى ایستادند و کوه را ایستادگى
آموختند.
دریادلان شیرزن که هجـوم خائنانه منافقیـن را در نطفه خفه کردند و از
میـدان علـم چـون رزمشان پیروز و سـرافراز بیرون آمـدنـد.
براى شناساندن نقـش زن در دفاع مقدس تاکنون کارهاى کاملى صـورت
نگرفته است. گاه و بیگاه هر کـس از ایـن دریاى بیکـران جـرعه اى نـوشیـده به قـدر
طاقت, نه عظمت دریا را بازگـو کرده و نه خروش امواج آن را.
بى شک هر گفتارى در ایـن زمینه زیور به کلام امام روح الله بسته و به
سنت عشق, میثاق خون را نیز نگاهى دارد. نقـش زنان در یک کلام و دو کلام نیست که
بتـوان صحنه اى از آن را به نمـایــــش گذارد.